295 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1940, 1943 |
Rozformowanie |
1943 (zniszczenie), 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Herbert Geitner |
Ostatni |
gen. mjr Otto Korfes[1] |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
295 Dywizja Piechoty (niem. 295. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, uczestniczyła w agresji na Francję i ataku na Związek Radziecki. Zniszczona pod Stalingradem.
Sformowana w rejonie Magdeburga, później na poligonie w Bergen na mocy rozkazu z 10 lutego 1940 roku, w 8. fali mobilizacyjnej w XI Okręgu Wojskowym. W 1940 roku uczestniczyła w agresji na Francję. W czasie ataku na Związek Radziecki, jej szlak bojowy prowadził przez Rawę Ruską, Tarnopol, Białą Cerkiew i Korsuń. Po walkach w kotle stalingradzkim została zniszczona przez Armię Czerwoną w styczniu 1943[1].
Ponownie 295 Dywizja Piechoty została utworzona 12 lutego 1943 w okupowanej Norwegii. Pozostała tam do końca wojny[2].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Herbert Geitner 6 II 1940 – 8 XII 1941
- gen. mjr Karl Gümbel 8 XII 1941 – 1 IV 1942;
- płk Urlich Schütze 1 IV 1942 – 1 V 1942;
- gen. mjr Rolf Wuthmann 2 V 1942 – 16 XI 1942;
- gen. mjr Otto Korfes 16 XI 1942 – I 1943;
- gen. por. Rudolf Dinter 1 IV 1943 – 27 VII 1944;
- gen. por. Karl – Ludwig Rhein 1 VIII 1944 – 25 I 1945;
- gen. por. Sigfrid Macholz 25 I 1945 – 6 V 1945.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Skład w lutym 1940:
516., 517. i 518. pułk piechoty, 295. pułk artylerii, 295. batalion pionierów, 295. oddział rozpoznawczy, 295. oddział przeciwpancerny, 295. oddział łączności;
- Skład we wrześniu 1943:
516. i 517. pułk grenadierów, 295. pułk artylerii, 295. batalion pionierów, 295. kompania przeciwpancerna, 295. oddział łączności;
- Skład w marcu 1945:
516., 517. i 518. pułk grenadierów, 295. pułk artylerii, 295. batalion pionierów, 295. oddział przeciwpancerny, 295. oddział łączności;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Piekałkiewicz 1995 ↓, s. 464.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 14.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
- Dywizje piechoty III Rzeszy
- Dywizje sformowane w 8. fali mobilizacyjnej
- Dywizje sformowane w XI Okręgu Wojskowym (III Rzesza)
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1940
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1943
- Niemieckie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1945
- Wojsko w Magdeburgu